Wie is Alain?
Zonder nadenken beweer ik steeds dat ik de droom om naar Santiago de Compostela te fietsen 5 jaar geleden opgepikt heb. Als ik vandaag kijk naar de triggers die me definitief overhaalden om deze uitdaging aan te gaan, dan moet ik tot de conclusie komen dat 13 jaar geleden de voedingsbodem voor deze droom gelegd werd, de eerste zaden werden toen geplant. Het uitschrijven van ritten, veel caminoverhalen lezen enz is 5 jaar geleden in een stroomversnelling gekomen. Op 15 juni 2023 zal het avontuur eindelijk kunnen starten…
​
In 2010 fietste een collega directeur van een voorziening voor personen met een beperking naar Santiago de Compostela. De Sint Jacobsroute werd door hen afgelegd in 35 dagen, met vertrek uit Steenbrugge. Mijn collega fietste de “camino” samen met haar echtgenoot en hun 2 tienerdochters van respectievelijk 14 en 16 jaar! Na het lezen van hun boek “Santiago here we go!” is mijn verlangen om diezelfde 2300 km af te leggen, steeds groter geworden. Ik vond geen uitvluchten meer om de rit niet te doen, ik vond wel steeds meer redenen om de tocht wel te doen.
​
Mijn oorspronkelijke plan was om mijn pelgrimstocht aan te vatten in juli 2020 omdat ik in juni 2020 65 jaar werd en door mijn pensionering de nodige tijd zou hebben. Iedereen herinnert zich de voorbije jaren van Corona, waardoor dergelijke ondernemingen niet konden doorgaan. 2020 ging voorbij. Ondertussen was mij in december 2020 vanuit het Bestuursorgaan van Mivalti, waarvan ik deel uitmaak, gevraagd om tijdelijk als consultant voor Mivalti te werken, daar zij zonder directeur zaten. Ik heb deze opdracht met plezier opgepakt, maar één en ander heeft dus gemaakt dat ook 2021 en 2022 voorbij zijn gevlogen zonder mogelijkheden om te pelgrimeren. Dus moest het maar 2023 worden, na mijn 68ste verjaardag.
​
Mijn verlangen naar het avontuur van het fietsen naar Santiago de Compostela, de ontdekking van veel mooie plaatsen en waarschijnlijk ook de ontmoeting met vele andere pelgrims, is er alleen maar groter op geworden.
​
Ik zal de camino proberen af te leggen tussen 15 juni en 15 juli. De gemiddelde afstand die ik per dag wil afleggen schommelt rond de 80 km. De vlakke ritten zullen langer zijn, de bergritten waarschijnlijk korter. 3 à 4 rustdagen worden voorzien. De rit zelf is voor mij even belangrijk als de bestemming. Daarom wil ik er geen snelheidsrit van maken, maar hoop ik te kunnen genieten van vele mooie plaatsen die ik ongetwijfeld zal doorkruisen op deze lange tocht. De eerste 4 dagen zal collega Marnix Vande Velde van Mivalti met mij meefietsen, een heel toffe meerwaarde voor deze tocht. De laatste 1000 km zal mijn schoonzoon meefietsen. Naast het feit dat hij graag fietst en dat we een goede band hebben, wil hij ook meefietsen uit dankbaarheid voor het genezingsproces van zijn oudste zoontje, mijn oudste kleinkind. Het zal twaalf jaar duren, tot zijn zestiende, maar na 7 jaar lijkt alles nog steeds in de goede richting te evolueren. Uiteraard draag ik mijn pelgrimstocht ook op aan dit doel. Vanaf 21 juni, rond Poitiers op 600km van mijn vertrekpunt, zal een collega bestuurder van Mivalti, Jan Maes, samen met zijn echtgenote Veerle De Brabandere mij begeleiden met hun mobilehome. Veerle was tijdelijk mijn collega in Mivalti in de functie van zorgdirecteur in een periode dat bij Mivalti deze functie door niemand meer werd ingenomen. Op vandaag werkt Veerle als vrijwilliger in Mivalti’s Corner.
​
Naast mijn dromen en de speciale bedanking voor de goede evolutie bij mij kleinzoon, wil ik graag mijn fietstocht laten sponsoren zodat er hopelijk een mooi bedrag kan gaan naar de werking van Mivalti. De relatief korte tijd die ik er gewerkt heb heeft ervoor gezorgd dat deze voorziening, de gasten en de medewerkers, voor altijd een speciale plaats zullen innemen in mijn leven. Uit dankbaarheid wil ik mij graag inzetten voor het welzijn voor diegenen die ondersteuning vragen bij Mivalti.
Santiago de Compostela: de droom, het verlangen, de uitdaging, dankbaarheid, de ontmoetingen, een sponsorproject, bezinning, …
Alain